جوابیه شکوائیه آقای صدریه (مدیر عامل شرکت مجتمع دام و صنعت اوشن )
با تشکر و قدردانی از کلیه دوستان و همشهریان محترم و گرامی میمه ای ووزوانی که در وبلاگ های میمه ای ها و صبح میمه و با تماسهای تلفنی خود از مقاله اینجانب حمایت کردند.
همانطوری که خوانندگان محترم در وبلاگ میمه ای ها مقاله اینجانب را مطالعه کردند، متوجه شده اند که موضوع مقاله حدود سه ماه پیش در این وبلاگ طی سلسله مقالات راههای برون رفت منطقه میمه از وضع موجود نوشته شده بود.( در خصوص تصمیم گیری های غیر کارشناسی و واگذاری اراضی ارزشمند حوزه آبریز دستکن دشت میمه، وزوان، ونداده و...)
متاسفانه در حال حاضر بدلیل فقدان نظام مدیریت صحیح علمی و فنی و نیز فقدان پشتوانه اقتصادی اهالی و نبود طرحهای علمی محکم و استراتژی مناسب از یک طرف وفقر وبیکاری از طرف دیگر ، حفظ ، احیا، بازسازی و بهره برداری مناسب از اراضی بسیار با ارزش و مستعد منطقه که بهترین نقطه در فلات مرکزی ایران برای احداث منطقه ویژه اقتصادی – صنعتی می باشد را در یک حالت بلاتکلیفی و برنامه ریزی های سلیقه ای و غیر کارشناسی قرارداده است.
درست است که منطقه میمه یکی از مناطق توسعه نیافته در استان و کشور است و باید به تبع از سایر نقاط کشور در مسیر پیشرفت و توسعه صنعتی قرار گیرد . اما بایداین روند و خط مشی به سمت توسعه پایدار باشد.توسعه ای که مردم در آن نقش موثر داشته باشند نه توسعه ای که توسط چند نفر بدون اطلاع و آگاهی مردم برنامه ریزی و اجراء شود.
متاسفانه در حال حاضر این تصمیم گران ، برنامه ریزان و مسئولین اجرائی دولتی هستند که به دور از اطلاع از ضوابط و ملاحظات زیست محیطی و ارزشها و پتاسنیهای طبیعی منطقه ، تصمیم می گیرند . اما زمانی که با معضلات مواجعه می شوند دست کمک و یاری به طرف مردم دراز می کنند. مردمی که خود اگر ناآشنا با موضوع باشند نمی توانند مشگل را حل کنند در صورتی که نقش مردم مطلع و آگاه را می توان در نهایت بهترین شیوه برای جهت دادن به نحوه برنامه ریزی ، تصمیم گیری و یا حداقل اجرای تصمیمات دست اندرکاران دانست که دراین ارتباط ضروری است.
در حال حاضر باید هدف همه اعم از مسئولین واهالی ساکن منطقه ، دست یابی به توسعه پایدار صنعتی و اقتصادی در قالب برنامه های اقتصادی و صنعتی هماهنگ یا اصول حفاظت از محیط زیست و ممانعت از آلودگی ، تخریب ، تهی سازی منابع و جلوگیری از هدر دادن اراضی ارزشمند منطقه باشد.
باید همه دست در دست هم برای هموار سازی مسیر توسعه و پیشرفت منطقه گام برداریم اما باید توجه داشت توسعه صنعتی در صورتی باعث پیشرفت و رونق منطقه و افزایش در آمد سرانه خانوارها و کاهش بیکاری خواهد شد که بر مبنای سه اصل اساسی علم توسعه پایدار باشد.
1- اصل حفاظت منابع طبیعی و انسانی منطقه
2- اصل رشد کمی و کیفی تولید صنعتی کشاورزی ، خدماتی و...
3- اصل بهبود شرایط فرهنگی و رفاه اجتماعی اهالی سالن در منطقه
باید توجه داشت، صنعتی شدن و رشد کمی و افزایش در آمد ناخالص سرانه اهالی به هر قیمتی ، شرط کافی برای بهزیستی و گام نهادن در روند توسعه پایدار منطقه نیست، اعتلای بهداشت فردی و اجتماعی و افزایش در آمد سرانه مکمل رشد کمی در فرایند توسعه و پیشرفت منطقه است. پس نباید جهت گام نهادن در روند توسعه و رشد اقتصادی، ارزشهای اجتماعی ومنابع پایه ای اکولوژیکی و زیست بومی منطقه ارزشمند خود را از دست بدهیم. و آنها را نابودو به اضمحلال بکشانیم ، در منطقه توسعه نیافته میمه، برای نیل به توسعه پایدار، افزون بر سیاست گذاری های متعادل اقتصادی و صنعتی کارشناسی شده و فنی ، باید سیاستهای فرهنگی ، مشارکتی و فرهنگ بومی و ساختارهای اجتماعی اهالی به طور هماهنگ مد نظر سیاست گذاران برای برنامه های عمرانی و توسعه ای قرار گیرد.
از نظر علم توسعه پایدار اولین گام درروند صنعتی شدن و تغییر کار بری اراضی طبیعی .اجرای طرح آمایش سرزمین به عنوان یک استراتژی ملی و مدون با بهره برداری صحیح و کارا از منابع پایه و نیل به الگوی صنعتی و توسعه ای مطلوب همراه با به کارگیری امکانات فنی مدرن و ساختار های تشکیلاتی مناسب است به گونه ای که بتوان با استفاده صحیح و اصولی از اراضی مستعد و ارزشمند منطقه هم نیاز نسل امروز را برآورد و هم نیاز نسل های آینده را بطور مستمر و قابل قبول تامین و هم برای سرمایه گذار امنیت ، اعتماد و دوام سرمایه گذاری طولانی مدت را تضمین کرد.
متأسفانه کاربرد نامناسب و استفاده بی رویه از منابع طبیعی در سالیان گذشته در منطقه بخشی از نقاط ارزشمندمنطقه را به سوی تخریب برده و مشکلات و مسائل زیست محیطی متعددی را برای اقتصاد منطقه ایجاد نموده و روند رشد و توسعه منطقه را به رکورد کشانده به نحوی که جهت خروج ا ز این رکورد ناچاریم به هر بند و ریسمانی چنگ بزنیم . سرمایه گذار را به منطقه دعوت می کنیم اما برایش برنامه و طرح مدون و مصوب نداریم لذا بعد از مدتی سرگردانی ، روزی وی را به نقطه A،روز دیگر به نقطه B و...می فرستیم و سرانجام وقتی متوجه می شویم پیشنهادات و طرحهایمان سلیقه ای ، غیر فنی و بدون مطالعه فنی و اصولی است درصدد بر می آئیم به نحوی سرمایه گذار را جواب کنیم و جهت فرار از مسئولیت همدیگر را متهم و سرمایه گذار را سرگردان ، بلاتکلیف و عصبانی رها می کنیم.
باید توجه داشت تا زمانی که طرح آمایش سرزمین در این منطقه اجرا نشود هرگونه سرمایه گذاری و تغییر کاربری اراضی آن در آینده باعث بروز مشکلات زیست محیطی و اثرات ضد توسعه ای برای منطقه و بحران و نگرانی برای سرمایه گذاران خواهد شد.
نمونه عینی آن کارخانه روغن کشی شرکت سعید گشت است که بدلیل مکان یابی نامناسب در آینده ای نزدیک (با توجه به گسترش دانشگاه آزاد و احداث مجتمع دانشگاهی در غرب جاده اصفهان– تهران و آماده شدن پارک تفریحی دانشجو و احداث مجتمع مسکونی مهر)
راهی جز تعطیلی و تغییر خط تولید نخواهد داشت و ارگانهای زیست محیطی و بهداشتی. مالکین این مجتمع را که با صرف هزینه بسیار زیادی احداث و راه اندازی شده ، مجبور به تعطیلی و انتقال به محلی مناسب خواهند کرد و این کارخانه به سرنوشت کارخانه روغن نباتی نازاصفهان دچار خواهد شد.
در حال حاضر اجرای طرح آمایش سرزمین وزون بندی (zone) اراضی منطقه براساس پتانسیلهای طبیعی و توانهای اکولوژیکی ، بهترین وارزان ترین و موثرترین راه حل جلوگیری از مشکل تخریب و هدر دادن اراضی و ارائه طریق جهت بازدهی اقتصادی و رفاه اجتماعی اهالی ساکن در منطقه و تنها راه جلوگیری از هدر رفتن اراضی با ارزش و مستعد منطقه است و در این مطالعات است که می توان از فقر انسان هائی که در این منطقه سکونت و فعالیت دارند کاست و راههای پیشرفت و برون رفت از شرایط موجود و هدایت و رهنمون به سوی پیشرفت و رشد اقتصادی را جستجو کرد.
بنظر می رسد اگر مسئولین محلی و منطقه ای بخصوص بخشدار محترم بتوانند در مدت مدیریت خود طرح آمایش منطقه را تهیه کنند بزرگترین خدمت را به روند توسعه و پیشرفت منطقه نموده و گامی بلند و با ارزش جهت توسعه فقرزدائی ، اشتغال زائی ، حفاظت از فاکتورهای زیست محیطی و بهداشتی ِ رشد و شکوفایئ اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی منطقه برداشته اند که برای همیشه ماندگار و قابل تقدیر نسل حاضر و نسلهای آینده خواهد بود و خود به خود سرمایه گذاران زیادی یا طرحهای پیشرفته و کار آفرین را به منطقه خواهد آورد و دیگر احدی از مسئولین دوایر دولتی و نهادها نمی توانند با طرحهای معرفی و تعیین شده (توسط طرح آمایش سرزمین)مخالفت کنند.زیرا طرح آمایش بعد از تهیه وطراحی باید به تصویب 9 وزارتخانه و سازمان ذیربط برسد و بعد از تصویب ، دیگر جهت اجرای مراحل مختلف ، نیازی به استعلامهای موردی نداردکه با مخالفتهای سلیقه ای بعضی از مسئولین نهادهای و دوایر دولتی مواجه شود.
قابل ذکر است مبنای طراحی و تهیه ، طرح آمایش سرزمین روی هم گذاری 27 نقشه شامل (نقشه های اقلیم شناسی، هیدرولوژی ، توپوگرافی ، شیب و امتداد شیب ، طول و عرض جغرافیائی ارتفاع واحدهای شکل زمین ، زمین شناسی، خاک شناسی ، منایع زیستی، فون، فور، نقاط مسکونی، کشاورزی و غیره ) است که خوشبختانه در حال حاضر کلیه نقشه های مورد نیاز طرح آمایشی موجود است و فقط روی هم گذاری، تجزیه و تحلیل و تهیه نقشه زون بندی نیاز است .در صورت تامین اعتبارات آن ،اساتید اهل فی نظیر دکتر مجید مخدوم ، دکتر عبدلی و دکتر خواجه الدین در مدت کوتاهی می توانند نقشه وطرحهای آمایش منطقه را تهیه نمایند.
در پایان از مدیر عامل محترم شرکت اوشین و خانواده محترمشان در صورت برداشت توهین از مقاله اینجانب بخاطر این مشارکت نا خواسته در آسییب دیدن ناحق روحی و روانی ، از آنان حلالیت می طلبم و امیدوارم خداوند این کار مرا جبران مافات قراردهد.
محمد تقی معینیان
........................................................................
براساس آخرین اخبار دفتر شرکت مجتمع دام و صنعت اوشن در وزوان افتتاح شده است . امید است مدیریت این شرکت به وعده های خود برای توسعه منطقه عمل کند.