ميمه اي ها

غربت عوالم خودش را دارد. از دلتنگي معمولي شروع مي شود تا  هجوم خاطراتي كه سراسر دل را پر مي كند. اكنون به اين درد گرفتاريم. هر ازچندگاهي به خود سرمي زنيم و از موضع عافيت، افكاري رنگارنگ را از خود بر جا مي گذاريم. شروع کردم این نوشتار را در پرشين بلاگ در تابستان سال 83 و ادامه آن در همین جا.
علی وطن خواه
گرامي باد ياد شهیدان احمد و محمودنیکونام، مصطفی و هوشنگ شبان، اصغر، محمود، رضا،حمید، علیرضا ایراندوست، بیکی حسن، بیکیان،محمدرضازمانی،خادم ،اصغریان ،رامین شهیدی، جعفری،خوبان، حسین،مهدی و محمدرضا اسماعیلی، کاشي پز، بیژن ظهرابی، معینیان، پهلوان،مسافری، متقی، توکل، اسد،رمضانزاده، ابرام، شهیدان هاشمی و هاشمیان،سراجی، محمودی ، واحدی ، نادیان، دستبرد، بیگلری و زاهدی
شب قدر از شب‌های مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره‌ای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است.

شب قدر را قدر بدانیم

 
در تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت شب قدر نمی‌رسد. این شب شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است.
عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسان‌ها و روزی‌ها، عمرها و امور دیگر مشخص می‌شود.
ملائکه در این شب بر زمین فرود می‌آیند، نزد امام زمان علیه السلام می‌روند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه می‌دارند.
شب‌زنده‌داری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در این شب، بسیار توصیه و تأکید شده است.

با كاسه هاي شير نياييد كودكان

(عبدالرضاشیبانی)

امشب علـي به ماذنه پيــدا نمي شود            

           پيـدا جمــال آن مــه زيبــــا نمــي شود

ديبـــاچه‌ي بلنــد عدالـت به نام عشق           

            جــز با نثار خــون ســر امضا نمي شود

مــولود كعبــه از شــرف عدل خويشتن           

            تا پــاي جــان به ظلــم پذيرا نمي شود

در ســوز نالــه‌هــاي يتيمــان بي قــرار            

            تسكيــن درد بيت معــزي نمــي شــود

رازي كه خسته سينه‌ي بي كينه علي           

            جـز در كنــار چــاه غم افشا نمي شود

صورت به‌خون سرشده آغشته ليكن از            

           ياد علــي مصيبــت زهــــرا نمـي شـود

اهـــل زميــن و عـالـــم بــالا در انتظــار           

             چشم علي دگر به جهان وا نمي شود

نان و غذا بسفره‌ مسكين نمانده است           

            ويرانــه روشــن از رخ آقــا نمــي شــود

بعــد از علــي بــراي يتيمــان بــي نــوا           

            پيـــدا دگـــر نشـــانه‌ي بابا نمـــي شود

اي جمعيـــت رداي عــزا زيـب تــن كنيد           

            امشــب علــي بسوي مصلا نمي شود

بــا كاســه هاي شيــر نياييــد كودكــان           

            گــويا طبيــب گفتــه مــداوا نمي شــود

بر بــام كوفــه خاك ندامت فشانــده اند           

            امشب علــي روانه‌ي احيــا نمي شـود

آخـــر طبيــب درد علــي را جــواب كــرد           

            درمــان زخــم فاجعــه گفتــا نمي شـود

من درشگفتم ازچه پس ازاين غم‌ بزرگ           

            زيـر و زبـر ســراچه‌ي دنيــا نمـي شــود

با خون خضـاب كرده علي سجده گاه را           

             شيباني اين عداد غم احصا نمي شود

منبع : کاکتوس


 

+  نوشته شده در  ۱۳۸۷/۰۶/۲۹ساعت   توسط علی وطن خواه   |