ميمه اي ها

غربت عوالم خودش را دارد. از دلتنگي معمولي شروع مي شود تا  هجوم خاطراتي كه سراسر دل را پر مي كند. اكنون به اين درد گرفتاريم. هر ازچندگاهي به خود سرمي زنيم و از موضع عافيت، افكاري رنگارنگ را از خود بر جا مي گذاريم. شروع کردم این نوشتار را در پرشين بلاگ در تابستان سال 83 و ادامه آن در همین جا.
علی وطن خواه
گرامي باد ياد شهیدان احمد و محمودنیکونام، مصطفی و هوشنگ شبان، اصغر، محمود، رضا،حمید، علیرضا ایراندوست، بیکی حسن، بیکیان،محمدرضازمانی،خادم ،اصغریان ،رامین شهیدی، جعفری،خوبان، حسین،مهدی و محمدرضا اسماعیلی، کاشي پز، بیژن ظهرابی، معینیان، پهلوان،مسافری، متقی، توکل، اسد،رمضانزاده، ابرام، شهیدان هاشمی و هاشمیان،سراجی، محمودی ، واحدی ، نادیان، دستبرد، بیگلری و زاهدی
تعطيلات خيلي زود به پایان رسيد. اصلا رسمش همین است . در سفر شش روزه خود به ميمه پيشرفت هاي عمراني و  فرهنگي زیادی را درمنطقه شاهد بودم.

طرح یکسان سازی اراضی کشاورزی در میمه و وزوان ( طرحی که یکسال قبل در همین وبلاگ ارائه شد میمه نوین ) 

طرح پارک جنگلی میمه

احداث معابر روستایی  و شهری

همچنین در این سفر با دوستان  صاحب  اندیشه نیز دیداری داشتم. به شرق و غرب میمه هم سرک کشیدم . آقای مهدی هادی را دیدم و خوش گذشت. مطالبی هم از آقای معینیان بدستم رسید که درچند روز آینده منتشر می شود. 

خلاصه به وزوان هم رفتم تامگر مسترنیا و علی آقای توانا را ببینم اما موفق نبودم شاید اسامی مستعار بود (توانا) 

به هرترتیب خوش گذشت . ای کاش دوربینم که همچنان خاک می خورد، سالم بود تا تصاویر زیبایی را از منطقه ثبت کنم . از آبادانی لایبید، صفای مردم روستاهای اطراف، اتحاد نصف و نیمه میمه ای ها و وزوانی ها، شکوفه زار های قهرود و جوینان ، تابلوی شهر جوشقان و کامو  و صدها خاطره و اثر دیگر. (البته با دوربین موبایل چند تایی گرفتم) انشاء الله سفرهای بعدی ...........

 

+  نوشته شده در  ۱۳۸۷/۰۱/۱۵ساعت   توسط علی وطن خواه   |