ميمه اي ها

غربت عوالم خودش را دارد. از دلتنگي معمولي شروع مي شود تا  هجوم خاطراتي كه سراسر دل را پر مي كند. اكنون به اين درد گرفتاريم. هر ازچندگاهي به خود سرمي زنيم و از موضع عافيت، افكاري رنگارنگ را از خود بر جا مي گذاريم. شروع کردم این نوشتار را در پرشين بلاگ در تابستان سال 83 و ادامه آن در همین جا.
علی وطن خواه
گرامي باد ياد شهیدان احمد و محمودنیکونام، مصطفی و هوشنگ شبان، اصغر، محمود، رضا،حمید، علیرضا ایراندوست، بیکی حسن، بیکیان،محمدرضازمانی،خادم ،اصغریان ،رامین شهیدی، جعفری،خوبان، حسین،مهدی و محمدرضا اسماعیلی، کاشي پز، بیژن ظهرابی، معینیان، پهلوان،مسافری، متقی، توکل، اسد،رمضانزاده، ابرام، شهیدان هاشمی و هاشمیان،سراجی، محمودی ، واحدی ، نادیان، دستبرد، بیگلری و زاهدی

شش روز از تعطیلات عید نوروز گذشت و من همچنان مسیر منزل و اداره  را طی می کنم . در این مدت شش روز ،  در دنیای مجازی اینترنت به امور شغلی و شخصی خود مشغول بودم. از فردا مرخصی من شروع می شود وبه هر حال، عید و محرم را باید به میمه رفت.

خلاصه، فردا عازم میمه هستم . بهار میمه ، دل انگیز و گویی طبیعت واقعا در حال شکل گیری دوباره است و دیدن این واقعه  رانباید از دست بدهم . وبلاگ  هم تا ۱۵فروردین در تعطیلی مطلق به سر خواهد برد.    

خوش باشید ...... 

+  نوشته شده در  ۱۳۸۶/۰۱/۰۶ساعت   توسط علی وطن خواه   |