جند نکته اساسی در این فیلم به چشم می خورد.
۱- فیلم براساس روایتی نیمه واقعی و با هدف تخریب فرهنگی ایرانیان ساخته شده است.
۲- شخصیت های فیلم خنده هستند. ایرانی ها در این فیلم وحشی هستند و به طور کلی این فیلم نماد خیر و شر را تداعی می کند.
۳- خشایارشاه در این فیلم به شکل مردان همجنس باز و با تیپ برده های شمال آفریقا نشان داده می شود و کارگردان اصلا به کتیبه های سنگی تخت جمشید که حداقل ظاهر شاهان هخامنشی را نشان داده / توجهی نکرده است . حتی لباس و یونیفرم های سربازان ایرانی مانند نینجاهای ژاپنی و بعضا لباس های عربی است.
۴- سربازان اسپارتی دارای هیکل های ورزشی و سربازان ایرانی ها فوق العاده ضعیف به نمایش گذاشته شده اند.
۵ - فیلم نیم نگاهی به خصلت وحشی گری اسپارتی ها و انحرافات جنسی آنها نیز دارد.
۶- مطلب آخر اینکه سوژه فیلم هم تقلبی است .اسپارتی ها نزدیک به دوهزار نفر بوده اند که سرانجام درمقابل شاه ایران شکست می خورند و عبارت سیصد که فیلم قصد دارد تلقین کند ۳۰۰ اسپارتی در مقابل هزاران سرباز ایرانی مقاومت کردند/ مربوط است به مقاومت سیصد سرباز ایرانی به فرماندهی آریو برزن سردار هخامنشی در مقابل سپاه اسکندر در تنگه ای در حوالی یاسوج که بعد از روزها ایستادگی / سرانجام شکست خورد.
درکل اگر می خواهید یک جنگ باستان را تاحدودی (تاحدودی ) با جلوه های ویژه ببینید و از ترکیب ساختار موزیک و متن خوب لذت بیرید/ فیلم را ببینید. ترانه متن فیلم را هم خواننده ایرانی اعظم علی خوانده است اما اگر به دنبال واقعیت هستید / اصلابرای دیدن فیلم وقت نگذارید چون حرص شما رادر می آورد.
و اما............................
همین یانکی ها یک سال پیش فیلمی درباره خشایارشاه ساختند که اصلا ما نفهمیدیم ..
دراین فیلم که می توانید بخش از آن را در لینک زیر ببینید/ شوکت شاه ایرانی و شکوه تخت جمشید چشم را خیره می کند.