ميمه اي ها

 همواره بهار را به یاد بیاور

خردمند چینی پیری در دشتی پوشیده از برف قدم می­زد که به زن گریانی رسید.
از او پرسید: چرا گریه می­کنی؟
زن پاسخ داد: وقتی به زندگی­ام می­اندیشم، به جوانی­ام، به زیبایی­ام که در آینه می­دیدم و به مردی که دوست داشتم، احساس می­کنم که خداوند بی­رحم است که قدرت حافظه را به انسان بخشیده، زیرا او می­دانست که من بهار عمرم را به یاد می­آورم و می­گریم.
مرد خردمند در میان دشت پر از برف ایستاد و به نقطه­ای خیره شد و سپس به فکر فرو رفت.
زن از گریستن دست کشید و پرسید: در آن جا چه می­بینی؟
خردمند پاسخ داد: دشتی از گل سرخ!
خداوند، آن گاه که قدرت حافظه را به من بخشید، بسیار سخاوتمند بود، زیرا او می­دانست در زمستان می­توانم همواره بهار را به یاد آورم و لبخند بزنم

فقط کمی برای خودم