ميمه اي ها

غربت عوالم خودش را دارد. از دلتنگي معمولي شروع مي شود تا  هجوم خاطراتي كه سراسر دل را پر مي كند. اكنون به اين درد گرفتاريم. هر ازچندگاهي به خود سرمي زنيم و از موضع عافيت، افكاري رنگارنگ را از خود بر جا مي گذاريم. شروع کردم این نوشتار را در پرشين بلاگ در تابستان سال 83 و ادامه آن در همین جا.
علی وطن خواه
گرامي باد ياد شهیدان احمد و محمودنیکونام، مصطفی و هوشنگ شبان، اصغر، محمود، رضا،حمید، علیرضا ایراندوست، بیکی حسن، بیکیان،محمدرضازمانی،خادم ،اصغریان ،رامین شهیدی، جعفری،خوبان، حسین،مهدی و محمدرضا اسماعیلی، کاشي پز، بیژن ظهرابی، معینیان، پهلوان،مسافری، متقی، توکل، اسد،رمضانزاده، ابرام، شهیدان هاشمی و هاشمیان،سراجی، محمودی ، واحدی ، نادیان، دستبرد، بیگلری و زاهدی
                                                         بسمه تعالي

                                        من لم يشکر المخلوق، لم يشکر الخالق

با نهايت ادب و احترام ، بدينوسيله از يکايک شما سروران و دوستان ارجمند که بعد از درگذشت خواهرزاده  اينجانب با ابراز همدردي از طرق مختلف موجب تسلي خاطرمان شديد، صميمانه تقدير و سپاسگزاري مينمايم و از اين که نتوانسته ام حضوراً پاسخگوي محبت هاي شما عزيزان باشم، پوزش مي طلبم. 

از پروردگار منان براي يکايک شما و خانوادههاي گراميتان سلامتي و شادکامي مسئلت دارم و براي همگان از خداوند رحمان، حضور در مرکب نوراني امام زمان (عج) را در عصر ظهور مسئلت مي نمايم.

                              روزهايتان دور از غم     و      همراهيتان مستدام

                                                                                                     

                                            ارادتمند شما وطن خواه

+  نوشته شده در  ۱۳۹۲/۰۶/۲۴ساعت   توسط علی وطن خواه   |